arendarz

Mira otros diccionarios:

• arendarz — m II, DB. a; lm M. e, D. y ( ów) przestarz. «osoba mająca coś w arendzie, dzierżawca; karczmarz, szynkarz» …   Słownik języka polskiego

• arendorius — ×arendõrius (l. arendarz) sm. (2) [K], areñdorius (1) Gs nuomotojas, nuomininkas: Arendõrius žemę nuplėšė Pn. Ponai arendoriai tuos gyventojus in niekus pavertė Rp …   Dictionary of the Lithuanian Language